Piękny mural i niezwykłe przedstawienie o Papuszy

Współpraca dwóch powiatowych placówek – Muzeum im. Jana Kasprowicza oraz Młodzieżowego Domu Kultury im. Janusza Korczaka po raz kolejny się sprawdziła. Od kilku lat te dwie instytucje współtworzą plenerowe wystawy pn. „Ożywiamy obrazy”. Dzisiaj mogliśmy podziwiać młodych aktorów z Teatru Akcja, działającego w MDK-u, w Muzeum, w którym wystawiony został spektakl o Papuszy - Bronisławie Wajs.

5 listopada przypada bowiem Międzynarodowy Dzień Języka Romskiego, który był doskonałą okazją do przypomnienia tej niezwykłej poetki, pierwszej artystki publikującej wiersze w tym języku.

Występ teatralny poprzedziło odsłonięcie muralu przez Starostę Inowrocławskiego Wiesławę Pawłowską, która sprawowała patronat honorowy nad wydarzeniem. Mural na dziedzińcu tej instytucji kultury wykonała inowrocławska artystka plastyk Edyta Lasota. – Gratuluję dzieła, które zachwyca i które będzie trwałym śladem pamięci o wielkiej poetce, którą była Papusza. – powiedziała Starosta Wiesława Pawłowska wręczając bukiet Edycie Lasocie. Staroście w odsłonięciu towarzyszyła Przewodnicząca Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego Elżbieta Piniewska.

Następnie sala wystawowa Muzeum zamieniła się w teatr. Młodzi aktorzy w spektaklu „Papusza wierszem kreowana", wyreżyserowanym przez Małgorzatę Wojciechowską, w ujmujący i wzruszający sposób pokazali życie i twórczość cygańskiej poetki. Recytowano Jej wiersze. Zgromadzona publiczność nagrodziła aktorów i twórców przedstawienia owacjami na stojąco. Wśród gości obecnych na spektaklu byli m.in. Wiceprzewodnicząca Rady Powiatu Alicja Przybylińska, radni powiatowi Andrzej Skrobacki, Andrzej Sieradzki i Edmund Mikołajczak, rodzice małych artystów i mieszkańcy.

Następnie prelekcję „W lesie, w drodze, w mieście. Ścieżki życia Papuszy" wygłosiła Katarzyna Mruk z Muzeum. Tego dnia złożono także kwiaty na grobie Papuszy, która spoczywa na cmentarzu Parafii św. Józefa.

Wydarzenie było współfinansowane ze środków budżetu Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

„Gili romani Papuszakre szerestyr utchody”, czyli „Pieśń cygańska z Papuszy głowy ułożona” – tak brzmi tytuł jednego z najpopularniejszych wierszy Papuszy.

Papusza, czyli Bronisława Wajs, była zjawiskiem wyjątkowym. Moment jej narodzin spowija mgła lasów gdzieś pod Lublinem, młodość brzmi muzyką wędrującego cygańskiego taboru. Piękna jak Papusza, czyli po cygańsku „lalka”, mała Bronka jako jedna z nielicznych cygańskich dziewcząt w swoich czasach nauczyła się czytać i pisać. „Piosenki” jak mówiła o swoich wierszach, towarzyszyły jej od zawsze i wypływały z najgłębszej potrzeby jej wrażliwej duszy. Ale to dopiero Jerzy Ficowski je „odkrył” i pozwolił im ujrzeć szeroki świat, przez swoje tłumaczenia i publikację tomików. Papusza szybko oczarowała czytelników, w tym tych bardzo znaczących, np. Juliana Tuwima. Niestety – popularność stała się jej przekleństwem. Oskarżona o zdradzanie cygańskich tajemnic, wyklęta spośród swoich, umarła rozgoryczona i samotna, choć w domu swej rodziny, tutaj, w Inowrocławiu.